Skip intro of kijken?
<<< abonneer je hier op I Like To Watch >>>
Aflevering 11 van mijn tweemaandelijkse nieuwsbrief I Like To Watch over televisieseries…
Beste lezer,
Uit welke onderdelen moet een goede televisieserie bestaan? Deze vraag mag ik de komende weken helpen beantwoorden in een zomerrubriek van NRC. In de eerste aflevering, die gisteren verscheen, keek ik naar de opening credits. Ofwel, het liedje/filmpje/plaatje waarmee een serie iedere aflevering opent en de toon zet.
Deze intro is de afgelopen twintig jaar enorm aan verandering onderhevig geweest, net als de televisieserie zelf. Waar het vroeger vaak een redelijk simpel, niet te ingewikkeld filmpje was waarin de cast één voor één werd voorgesteld of – iets ingenieuzer – het verhaal werd uitgelegd (denk: The Fresh Prince of Bel Air), werd het in de zogenaamde ‘golden age of television’ steeds meer een manier voor een serie om zichzelf te onderscheiden. Om te laten zien dat het geen televisie maar Televisie met een hoofdletter ‘t’ was.
Zo was de leader van The Sopranos in 1999 bijna schokkend omdat Tony Soprano – de ster van de show – in de anderhalve minuut amper duidelijk in beeld kwam. Ongekend voor die tijd. En op het moment dat True Detective van start ging, was de intro geëvolueerd tot waar kunstwerk.
Maar de intro lijkt de laatste jaren iets aan prestige te hebben ingeboekt. Iets dat grotendeels is te wijten aan Netflix. In 2017 introduceerde de streamer namelijk de ‘skip intro’-knop, speciaal voor de bingers die niet vier keer achter elkaar het introfilmpje wilden bekijken. En, zoals altijd wanneer Netflix iets verandert, had deze aanpassing effect. De begintune werd direct doodverklaard door verschillende entertainmentsites. En veel makers lijken sindsdien uit voorzorg te gaan voor een korte titelkaart in plaats van het ingewikkelde openingsfilmpje.
Een trend die nog steeds lijkt te heersen. Want de series die tot nu op mijn lijstje beste series van het jaar staan (It’s A Sin, The Underground Railroad), hebben stuk voor stuk een titelkaart. Mare of Easttown ging zelfs nog minimalistischer en zette de titel slechts een paar seconden aan de zijkant in beeld tijdens de openingsscènes. Alsof er geen seconde verspild kon worden aan een intro.
Nu kan een titelkaart best effectief zijn, toch mis ik de leader. Want wanneer deze goed is gemaakt, zal ik ‘m altijd kijken. Skip intro-knop of niet. Ik wil The Crown niet beginnen zonder die trage spanningsopbouw en uiteindelijk climax van het openingsnummer. Ik zal nooit niet enthousiast worden wanneer ik die eerste noten van de Game of Thrones-theme hoor, ondanks het laatste seizoen. En als ik ‘You woke up this morning, Got yourself a gun’ hoor, ben ik klaar om naar New Jersey af te reizen.
Wat dat betreft is het goed nieuws dat twee van de drie nieuwe series die ik hier beneden aanraad, een uitgebreid openingsfilmpje hebben (en de derde een titelkaart). Dat dit series zijn die wekelijks uitkomen (bij Apple en HBO), zal geen toeval zijn. Want de neiging om te skippen, is een stuk minder groot als je slechts ééns per week kijkt. En aangezien de trend in serieland sowieso meer neigt naar wekelijkse releases en minder bingen, kan het zomaar zijn dat ook de leader weer een nieuwe opleving krijgt. Ik ben in ieder geval voor!
Wat doe jij? Skip intro of kijken? En welke begintune is wat jou betreft de beste? Laat het vooral weten in de comments hieronder.
Veel kijkplezier,
Anke
Anke Meijer - journalist 