Netflix laat steeds meer series nasynchroniseren
Nasynchroniseren kennen we uit landen als Spanje, Italië of Duitsland, waar de acteur die de stem van George Clooney inspreekt, bijna net zo bekend is als de Hollywood-ster zelf. Nederlanders gaan er prat op dat ze dit alles niet nodig hebben. Zij zijn gewend om de ondertiteling te lezen. Nasynchroniseren wordt hier enkel gedaan voor kinderseries.
Toch lijkt dit laatste dankzij de komst van streamingdiensten, met Netflix voorop, te veranderen. „We zien dat de doelgroep steeds ouder wordt”, zegt Birgit Schoolmeesters van de Nederlandse nasynchronisatie-studio WPP. „Vroeger was het echt alleen voor kleinere kinderen, nu wordt een serie als Fuller House op Netflix ook nagesynchroniseerd.”
Rosanne Thesing, woordvoerder Netflix Noord-Europa: „Onze theorie is dat de doelgroep van Fuller House, jonge tieners, steeds vaker aan het multi-tasken is. Ze zijn bezig met hun telefoon en social media en luisteren tegelijkertijd met één oor naar het programma.” En dat laatste is makkelijker als er Nederlands wordt gesproken.
Ook opvallend was de opdracht die WPP van Netflix kreeg om de documentaire The Great Hack na te synchroniseren. Niet alleen de voice-over, maar iedere persoon die aan het woord kwam, kreeg een eigen, Nederlandse stem. Schoolmeesters: „Een documentaire wordt normaal altijd ondertiteld. Maar ze hielden voet bij stuk. En het resultaat was goed.”
Schoolmeesters denkt dat de doelgroep voor nasynchroniseren in Nederland groeipotentie heeft. De tieners die nu Fuller House met een half oor luisteren, zullen eraan wennen en het dus later nog steeds willen. „Maar ook een oudere doelgroep, zoals mijn ouders, vindt een serie in een andere taal dan Engels waarschijnlijk makkelijker te volgen in het Nederlands.
„Zowel The Great Hack als Fuller House waren een test om te kijken of dit aanslaat”, zegt Thesing. Een echt verschil in waardering is volgens haar bij The Great Hack niet te merken. Toch zal de dienst vergelijkbare testen van tijd tot tijd blijven uitvoeren. Vandaar dat ook bijvoorbeeld een Engelstalige serie als Shadowhunters een Nederlandse audio-versie heeft op Netflix.
In de Verenigde Staten is Netflix al uit de testfase en wordt in de vakbladen gesproken over een ‘dubbing revolution’. Een opvallende ontwikkeling omdat nasynchroniseren daar lange tijd enkel was voorbehouden aan spaghetti-westerns en martial-arts-films; meestal van erbarmelijke kwaliteit. Een fatsoenlijke nasynchronisatie was simpelweg niet nodig omdat Amerikanen vooral keken naar Engelstalige producties.
Maar dankzij Netflix en diens constante stroom aan niet-Engelstalige series is het vak in raptempo aan het professionaliseren. „Mensen zeggen dat ze het origineel willen kijken, maar onze cijfers verklappen dat ze de nagesynchroniseerde versie kijken”, zei Kelly Luegenbiehl van Netflix dit jaar op het Film Festival in Berlijn. Zo koos 85 procent van de Amerikaanse kijkers voor Engels bij het Deense The Rain keken. Bij het Duitse Dark was dat 78 procent; en bij het Spaanse La Casa de Papel 72 procent. Van die laatste serie werden de Engelse dubs zelfs opnieuw gedaan om ze professioneler te maken.
Acteurs zelf laten inspreken
„Wat in Amerika heel goed werkt is om zoveel mogelijk met de originele cast en regisseur te werken, vooral als zij fatsoenlijk Engels spreken”, zegt Thesing van Netflix. The Rain is bijvoorbeeld door de Deense cast in het Engels ingesproken. En ook Ares, Netflix’ eerste Nederlandse original die vrijdag uitkomt, is door de Nederlanders in het Engels ingesproken. Thesing: „Een goede dub kan veel effect hebben op het succes. The Rain is bijvoorbeeld ontzettend goed bekeken in de VS.”
Dat Netflix intensief in nasynchroniseren investeert is niet los te zien van de strategie om met lokale producties wereldwijd zoveel mogelijk leden te werven en de concurrentie met lokale tv-zenders aan te gaan. In 2019 maakte Netflix maar liefst 220 nieuwe Europese producties.
„Er zijn twee manieren zijn om Europese series te maken”, zegt Thesing. „Je kunt een serie maken met hoofdrolspelers uit meerdere landen zodat iedereen zich in iemand herkent. Of je zet in op het lokale en probeert dit zo goed mogelijk de grens over te krijgen.” Dit laatste lijkt het beste te lukken met nasynchronisatie. Thesing: „Netflix is als techbedrijf begonnen en is nog steeds van het testen en sleutelen. Dat we hierin blijven investeren, geeft aan dat het werkt.”