Netflix gaat ons helpen met onze serie-keuzestress
Aflevering 6 van mijn tweemaandelijkse nieuwsbrief I Like To Watch over televisieseries…
<<< abonneer je hier op I Like To Watch >>>
Beste lezer,
Weet je nog hoe je vroeger gewoon de tv aanzette, middenin een film of serie viel en dan gewoon bleef kijken? Of dat je pas halverwege seizoen 2 toevallig voorbij een serie zapte, om vervolgens wekelijks trouw te kijken – ook al snapte je soms niet waar ze het over hadden omdat je seizoen 1 had gemist? Ik weet niet eens hoeveel filmklassiekers ik stiekem maar half heb gezien, of zes keer alleen het laatste half uur, omdat ik altijd te laat inschakelde. Maar gek genoeg maakte het nooit echt uit. Er was simpelweg geen andere optie. Televisie kijken was gewoon: kijken wat er op is.
Na bijna tien jaar Netflix in Nederland en de enorme hausse aan nieuwe streamers en on demand-diensten die er de afgelopen jaren zijn bijgekomen, is ‘kijken wat er op is’ een haast absurd concept geworden. Zelfs bij ‘lineaire televisie’ zoals dat zo mooi heet, bestaat tegenwoordig de optie om een programma van het begin af aan te starten.
Maar met al die streamingdiensten vol beschikbare titels kwam wel een ander probleem: keuzestress. We scrollen ons een ongeluk door die eindeloze bibliotheken. En omdat de ene interface de andere niet is, zijn het soms bijna onleesbaar kleine plaatjes waar je doorheen klikt, of word je – in het geval van Netflix – zenuwachtig omdat er iedere twee seconde een nieuwe preview instart van titels die je NIET wilt kijken (een functie die ik al lang heb uitgeschakeld omdat ik er oprecht gek van werd).
Om ons te helpen met onze keuzestress, heeft Netflix sinds deze week een nieuwe functie uitgerold: Play Something. En die doet precies wat ie belooft, hij speelt wat. Het is eigenlijk gewoon shuffle, maar dan voor tv-series en films. Je klikt op ‘play something’ en krijgt een suggestie, zie je ‘m niet zitten, dan klik je door. Het geheel is uiteraard gepersonaliseerd op je eerdere kijkgedrag – en op wat er populair is. De eerste vier suggesties die mijn tv-app mij bijvoorbeeld net gaf, waren The Serpent, New Amsterdam, Life In Colour with David Attenborough en The Crown. Niet direct spot on, ook weer niet heel verkeerd. Toen de Attenborough-serie begon te spelen en er een mooie waterval in beeld kwam, was ik serieus geneigd om even te blijven hangen.
En dat is precies waar Netflix op hoopt. Dat we blijven hangen en vooral NIET doorklikken naar een andere streamer. Vandaar dat Netflix in Frankrijk zelfs test met iets dat nog het best omschreven kan worden als een klassieke televisiezender. Het heet Direct en heeft iedere 24-uur een vaststaand schema met afleveringen van de populairste series en films, in real time. Ouderwets ‘kijken wat er op is’ dus. Netflix hoopt dat het de Fransen aan hun streamer gebonden houdt. Direct is sinds november in Frankrijk beschikbaar en ik kan nergens terugvinden of het een succes is of niet. Maar met Play Something, Direct, en de onlangs aangekondigde tests met wekelijkse afleveringen, lijkt de streamer zowaar een stap terug in de tijd te doen.
Was televisie vroeger dan echt beter? Persoonlijk denk ik eerder dat Netflix gewoon mínder dingen uit zou moeten brengen. Het voelt de laatste tijd iets te vaak alsof de streamer iedere week een random berg nieuwe titels tegen de muur gooit, in de hoop dat er wat blijft hangen. Voor iedere vermakelijke Bridgerton en geprezen The Queen’s Gambit heb je tien matige series. En hoe vaker je die laatste als kijker voorgeschoteld krijgt, hoe minder snel je geneigd bent om ook de volgende suggestie te proberen.
Shuffelen op Netflix, het kan dus vanaf nu. Voor iedereen die hier geen zin in heeft, tip ik hieronder weer een aantal leuke nieuwe series (waaronder één van Netflix).
Veel kijkplezier!
Anke
Anke Meijer - journalist 